Bir gece yarısı ansızın;
Dokuz ay bitti dedin,
canını candan ayırdın
Bir telaşla ağlayarak çıkageldin.
Nereye geç kaldın?
Neye yetişecektin?
Gözbebeği mi olacaktın dünyanın küçüğüm?
Ulaşılmayan umutlar,
Gerçekleşmeyen hayaller var.
Yumuk,yumuk ellerini açıyorsun
Tutunabilecek misin?
Hayat pamuk ipliği küçüğüm..
Sus ağlama daha çok ağlayacan
İçine mi doğdu kara bahtın küçüğüm?
Sokul sıcak koynuna annenin
İç kana kana helal sütünü.
Yanlızlık çok üşütecek küçüğüm.
O şefkatli eller okşamayacak başını.
Öksüzüm, bahtsızım ,Sevgisizim......
Küçüğüm....
ELİF ÇETİNKAYA
