29 Eylül 2013 Pazar

CAMDAN KAPLER....

Sebepli sebepsiz bir avuntuya kapılırım bazen
Gözlerim rüzgarın estiği yöne doğru
Umutlarımı da aldım yanıma
Belki lazım olur..
Hayata biraz geç kaldık sanırım,
Ağlamaklı bir gözle ancak gözyaşlarını görebilirsin
Ve sayabilirsin içindeki tüm korkuları
Birer birer..
Susabildiğin kadar özgür
Konuştuğun kadar tutsaksın düşüncelerine
Ve bazen
Sen bile şahitlik etmezsin sözlerine..
Yine de herşeye rağmen bir umut ararsın ya hani
Hani yıldızların hepsi senin dilek dilemen için yukarıdadır
Ve hepsi senin yıldızındır aslında..
Bizim hiç yıldızımız olmadı mesela
Ne zaman bir yıldıza doğru baksak
Ne zaman içimizden dilek tutmak gelse
- O benim yıldızım! diye bir ses duyduk
Sonra sadece seyrettik yıldızları
Ve anladık ki
Tüm kainat ipotek edilmiş yalancı bakışlara..
Yaptığımız uçurtmalar hiç uçmadı ama
Biz her yaz gökleri seyrettik hayallerimizi uçurarak..
Nereden başlasam sona yakın
Nerede nokta bulsam başı belli değil..
Hayalcilikle suçlandık bir zaman
Gerçeklerden kaçıyormuşuz
Gerçek nedir diye sorduğumda;
- yaşamaktır.. dediler
Meğer biz yaşamıyormuşuz..
İncilmedik bir kalbimiz kalmıştı, o kutsalımızdı
O hiç aklımızda olmayan
Ama en ufak bir kıvılcımda yerinden fırlayan
O bizi sevgilere satandı..
Karanlığın diğer adı yalnızlıktı
Güneş hiç doğmayacaktı penceremize
Ve biz yağmurlu hayaller iliştirdik gözlerimize..
Her sigara yakışımızda
Tüm kötülükleri içimize çekiyorduk nefes tadında
Ve her sigarayı
Gözlerimizde söndürüyorduk aslında..
Camdan kalpler taşıyorduk
Her an kırılabilirdi
Her an
Paramparça olabilirdi
Sevilmediğim tüm sevgilerim..
Susuyorduk..
Sevilmesek bile sevmeyi biliyorduk
Ve her yalnızlıkta
Kalbimizin buğusuna gözyaşlarımızı çiziyorduk..
Korkuyorduk..
Çünkü
Kalp kırmak çok basitti
Ve bizim sahip olduğumuz tek şey;
Camdan kalplerimizdi.
Şahin YENİLMEZ ......Alıntı....

11 Mayıs 2013 Cumartesi

SEN YOKSUN Kİ ANNE

                             



                              Günaydın anneciğim....
                              Anneler günün kutlu olsun.
                              Ama sen yoksun ki anne !...
                              İlk kez ayrı düştük
                              Gözler ağlamaklı,yürek yaralı
                              hani yürek acır,hırpalanır zaman ,zaman
                              Sol yanım ilk kez bu kadar acıyor anne.....
                              Anneler günün kutlu olsun
                              Ama sen yoksun ki anne !...
                              Bu sabah ayrılık zamanı
                              perdeler örtük odan karanlık
                              Sen yoksun ki anne
                              Gözümdeki bir damla yaşa kıyamazken,
                              Sağnak yağışlı koydun da gittin...
                              Hani bana anam derdin ya ,
                              Yüreğime evlat acısını koydun da gittin.
                             Ayrılanlar veda eder ,veda etmeden,
                             Sesizce çıkıp gittin......
                              Bütün çocuksu yanlarımı kaybettim
                              Sen gittin,ben büyüdüm anne.......
                              Gidenler hep beklenir,
                              Gelmeyeceğini bilipde beklerim anne...
                              Bu gün anneler günü ,
                              Özlüyorum sen yoksun ki anne !.....
                             Şimdi hediyeni veriyorum,
                             Bir Fatiha, bir de Yasin.......
                             Ruhun şad mekanın cennet olsun  

Annem.....

Elif Çetinkaya......
          
    

4 Şubat 2013 Pazartesi

Dost

                   



                               Nicedir özlemişim
                               Bir bardak çayı yudumlamayı
                               Sohbetin demine vurup
                               Eskilere gitmeyi....
                               Radyoda çalan bir şarkı
                               Alıp gitti geçmişe
                               Seher yeli çık dağlara
                               Güneş topla benim için
                               Nasıl da sindirerek söylerdik
                               Özgürlüğü,barışı,anlatan her şey uyardı bize
                               Dostlukta sadakat
                               Paylaştıkça büyüyen sevgi vardı.
                               Ulaşılmayan kahkahalarımız
                               Gıpta edilecek sevinçlerimiz vardı.
                               Kavgayı sevmezdik
                               Hesapsızca tartışmalarımız vardı
                               Ardından ağlayarak sarılmamız
                               Unuttururdu derdi kederi
                               Özlemişim koyun koyuna yatmayı
                               Çoğu zaman güneşle doğardık
                               Uykusuzluk kimin umrunda
                               Özlemişim aynı kaptan yemeyi
                               Alkolü sevmesek de
                               İhmal Etmezdik şarap içmeyi
                               Bir kadeh kırmızı şaraba
                               Sığdırırdık tüm Anıları
                               Bazen susardık dolu dolu olurdu gözlerimiz
                               Bir bakışla paylaşırdık dertlerimizi
                               Şimdi iki çay doldurdum
                               Belki alırsın kokusunu
                               Ansızın çalıverirsin kapımı
                              Yürekte özlem,arada mesafeler var
                               Çağırsam gelir misin ............?
                                       Dost
           
                                                Elif  Çetinkaya.................sevgilerimle

15 Ocak 2013 Salı

KAR...........




                                                     Belki bir umuttu
                                                     Yağan kar taneleri
                                                     Her tanede kaybolan
                                                     Bir dua vardı semalara savrulan
                                                     Yaradanla kul arasında sır olan
                                                     Yakarışlar.....
                                                     Taneler kopuyor ana diyarından
                                                     Her tanede bir melek
                                                     Her meleğe bin dua
                                                     Savrulsun karlarla göklere...
                 
                                                                        Elif Çetinkaya.........  

11 Ocak 2013 Cuma

BİR ADAM




                              Bir adam çok uzak uzak bir dünyada
                             Yaşıyor gerçekleşmeyen soyut duygularla
                             Bir ümit belki olur diye
                             Nafile uyanıyor o boş rüyadan...
                             Yallızlık üşütüyor yorgun bedenini
                             Gönülden kopup gelen deli duygular
                             Coşmuş bir çağlayan gibi
                             Setler yıkarcasına haykırıyor yallızlığını...
                             Susuyor kendi dünyasında
                             Küsmüş tüm dostlarına
                             Dost arar dost içinde
                             Maskeler düşmüş,gerçeklerle başbaşa
                             Beklentiler yok olmuş
                            Kurumuş bir ağaç misali
                            Yaparakları dökülmüş
                            Kurumuş dallarıyla yapa yallız
                                  Bir adam.....