21 Aralık 2014 Pazar

HAYATLA OYUN



                           Sebepli sebepsiz gidişler olur
                           Canlar candaş olur bir anda.
                           Keskin bir nokta konur,
                           Bitmeyecek sandığın Yaşananlara.
                           Yokluğunda nefes alamam sandığın
                           Bir anda el olur şaşarsın.
                           Kocaman bir senaryo yazılmıştır
                           Baş aktörler,senaristler  reytingde
                           Sürpriz oyunlar oynanır.
                           Film biter son olmaz.
                           Herkes kendince bir kahraman.
                           Bölüm bölüm oynar yaşananları..
                           Ayrılıklar ansızın çalar kapını.
                           Hüzne dönüşür mutluluklar.
                          Ya hafızanda ,yada not defterinde kalır özeti.
                          Giden gitmiştir götürdükleriyle.        

27 Eylül 2014 Cumartesi

İÇİMDEKİ SESSİZLİK






                                             İçimde fırtınalar koparır
                                             Dışa vuran sessizliğim
                                             Bütün haykırışlar yüreğe 
                                             Dipsiz bir kuyu gibi
                                             Haykır, haykıra bildiğin kadar.
                                             Yürek bir girdaptır çeker alır
                                             Ne kadar sert olursa olsun
                                             İyi sindirir suskunluğunda
                                             Bütün fırtınalar dibe vurur
                                             Fırtına sonrası sessizlikte
                                             Yeniden başlarım debelenmeye
                                             Yürek yorgun,yürek suskun 
                                             Patlamaya hazır bir volkan olurum.
                                             Korkarsın seslenmeye.......
                                                              
                                                                                   Elif Çetinkaya

                          27/9/2014
                                                                                     

             

7 Mayıs 2014 Çarşamba

ÜŞÜYORUM ANNE






















Gidişinle iklimim değişti
Her günüm kış oldu anne
Yüreğime karlar yağdı
Çığ oldu büyüdü anne..
Her yanım buz tutmuş.
Üşüyorum ...........
Kimse sen gibi ısıtmıyor anne!
İçimde bir fırtına koptu,
Gittin gideli dinmiyor anne!
Rüzgarın sesi ürpertirdi
İçimdeki fırtınayla,
Her gün tedirginim anne!
Tuttuğum en sıcak el,
sevgilinin sanmıştım
Nasılda aldanmışım Anne !
Bıraktığın o günden sonra
Ellerim ısınmıyor anne!
Yine kıyamadın Yavruna
Veda ederken son ninnini söyledin
Derin bir uykuya dalmışım...
Son kez okşadın mı başımı anne !
Hiç bir sabaha bu kadar soğuk uyanmadım
Soğuk tenine dokunduğum an
Senle soğudum anne!
Ellerimi bıraktın....
sevgini alıp gittin.
Üşüyorum anne..


                  .Elif Çetinkaya.......