Gidişinle iklimim değişti
Her günüm kış oldu anne
Yüreğime karlar yağdı
Çığ oldu büyüdü anne..
Her yanım buz tutmuş.
Üşüyorum ...........
Kimse sen gibi ısıtmıyor anne!
İçimde bir fırtına koptu,
Gittin gideli dinmiyor anne!
Rüzgarın sesi ürpertirdi
İçimdeki fırtınayla,
Her gün tedirginim anne!
Tuttuğum en sıcak el,
sevgilinin sanmıştım
Nasılda aldanmışım Anne !
Bıraktığın o günden sonra
Ellerim ısınmıyor anne!
Yine kıyamadın Yavruna
Veda ederken son ninnini söyledin
Derin bir uykuya dalmışım...
Son kez okşadın mı başımı anne !
Hiç bir sabaha bu kadar soğuk uyanmadım
Soğuk tenine dokunduğum an
Senle soğudum anne!
Ellerimi bıraktın....
sevgini alıp gittin.
Üşüyorum anne..
.Elif Çetinkaya.......
